نکات اساسی
در فرانسه، شما می‌توانید برای دریافت حق اقامت استثنایی اقدام کنید از طریق:
اثبات اینکه بیش از ۷ سال در فرانسه اقامت داشته‌اید. و علاوه بر آن باید پرونده‌ی قوی‌ای داشته باشید با اثبات یکی از موارد زیر:
- کار (یعنی شما مدارکی دارید که نشان دهد کار کرده‌اید). شما به تعداد زیادی فیش حقوقی و قرارداد کار نیاز خواهید داشت.
- زندگی خصوصی و خانوادگی (فرزندان در مدرسه، همسر قانونی، شرایط استثنایی بشردوستانه، اگر به شدت بیمار هستید). در حال حاضر مشخص نیست که این دلیل هنوز اجازه‌ی قانونی کردن وضعیت شما را فراهم می‌کند یا خیر.
توجه: استثنائاتی وجود دارد اگر بتوانید ثابت کنید که در شغلی کار کرده‌اید که به‌عنوان “شغل دارای کمبود نیرو” شناخته می‌شود. در آن صورت شما “فقط” باید ۳ سال حضور در فرانسه و ۱۲ فیش حقوقی را اثبات کنید.
ویژگی‌های خاصی نیز برای افرادی که در کودکی وارد فرانسه شده و اکنون ۱۸ ساله شده‌اند وجود دارد.
در تمام موارد، باید حضور خود در خاک فرانسه را اثبات کنید (اغلب لازم است نشان دهید که برای مدت طولانی در فرانسه بوده‌اید)، اینکه در جامعه فرانسه ادغام شده‌اید (تسلط به زبان، ادغام حرفه‌ای و اجتماعی) و اینکه هیچ رابطه‌ی شخصی یا خانوادگی در کشور مبدأ ندارید. هنگامی که اقامت استثنایی دریافت می‌کنید، باید پاسپورت داشته باشید تا وضعیت خود را قانونی کنید. نباید حکم OQTF (الزام به ترک خاک فرانسه) داشته باشید.
اگر والدین یک کودک فرانسوی هستید، می‌توانید برای دریافت اجازه اقامت “والد کودک فرانسوی” اقدام کنید. شما باید این موضوع را اثبات کنید.
اگر با یک شهروند فرانسوی ازدواج کرده‌اید، نمی‌توانید وضعیت خود را قانونی کنید، زیرا برای این کار باید با ویزای بلندمدت وارد فرانسه شده باشید.
توصیه‌های کلی
-
توصیه می‌شود فقط در صورتی درخواست خود را ارائه دهید که شرایط لازم را دارید؛ زیرا پاسخ منفی به درخواست شما با صدور حکم OQTF (الزام به ترک خاک فرانسه) همراه خواهد بود، و در نتیجه در اولین بررسی هویت ممکن است با خطر اخراج روبه‌رو شوید.
-
قبل از ارائه درخواست، با یک انجمن کمک حقوقی و اداری تماس بگیرید. مهم است که با دقت فکر کنید و درخواست خود را آماده نمایید. می‌توانید اطلاعات تماس آنها را در اینجا بیابید:
https://w2eu.info/en/countries/france/contacts -
تمام مدارک یا نامه‌هایی را که به نام شما صادر شده نگه دارید. برای اثبات حضور خود در فرانسه جهت درخواست اجازه اقامت به آنها نیاز خواهید داشت. فراموش نکنید مدارک مربوط به هر سال را طبقه‌بندی کنید، از جمله:
- مشکلات خود در کشور مبدأ؛
- ورودتان به فرانسه (ویزا، بلیت هواپیما یا قطار و غیره)؛
- مدارک شناسایی؛
- درخواست‌های پناهندگی یا اقامت؛
- مدارک صادرشده از طرف فرمانداری، OFPRA، CNDA، پلیس یا دادگاه‌ها؛
- اظهارنامه‌های مالیاتی، نسخه‌های دارویی، گواهی‌های بیمه اجتماعی، قبض تلفن یا برق، کارت‌های حمل‌ونقل، گواهی تحصیل فرزندان، مدارک اثبات آدرس، فیش‌های حقوقی، ثبت‌نام در دوره‌های زبان فرانسوی و مدارک تحصیلی، انواع نامه‌ها و غیره.
-
همیشه بررسی کنید که پست شما رسیده باشد. اگر آدرس خود را تغییر دادید، با ارسال نامه‌ی رسمی (recommandé) به همه‌ی مراجع مربوطه (مانند بیمه اجتماعی، فرمانداری و غیره) اطلاع دهید.
-
هرگز به‌تنهایی به فرمانداری نروید؛ حتما با یک فرد فرانسوی یا فردی که مدارک اقامت دارد همراه شوید.
برای اطلاعات بیشتر درباره اجازه‌های اقامت استثنایی
اجازه اقامت مانند درخواست پناهندگی نیست. برای پناهندگی باید درباره‌ی آزار و شکنجه‌ای که در کشور خود متحمل شده‌اید صحبت کنید، در حالی که برای دریافت اجازه اقامت، وضعیت شما در فرانسه اهمیت دارد.
بیشتر اجازه‌های اقامت از کشور مبدأ و در کنسولگری فرانسه درخواست می‌شوند. شما باید برای ویزای بلندمدت (ویزا D) اقدام کنید، که حق دریافت اجازه اقامت را به شما می‌دهد (برای مثال جهت پیوستن خانوادگی، تحصیل در فرانسه یا کار در فرانسه). ویزای بلندمدت با ویزای توریستی که حداکثر ۳ ماه اعتبار دارد (ویزا C) متفاوت است. با این حال، اگر در حال حاضر در فرانسه هستید، می‌توانید برای برخی از انواع اجازه اقامت درخواست دهید تا حق ماندن در فرانسه را به دست آورید. این روند را «قانونی‌سازی وضعیت» می‌نامند.
برخی از انواع اجازه اقامت مطمئن‌تر از بقیه هستند. تفاوتی بین «اجازه اقامت با حق کامل» و «اجازه اقامت اختیاری» وجود دارد. شرایط دریافت اجازه اقامت با حق کامل در قانون مشخص شده است. معمولاً اگر این شرایط را داشته باشید، فرمانداری باید اجازه اقامت را صادر کند. اگر رد شوید، می‌توانید با کمک وکیل درخواست تجدیدنظر (appeal) بدهید. بیشتر اجازه‌های اقامت برای «زندگی خصوصی و خانوادگی» از نوع حق کامل هستند (والد کودک فرانسوی، ازدواج با شهروند فرانسوی، پیوندهای قوی خانوادگی). این مورد برای اجازه اقامت درمانی در بیماری‌های بسیار جدی نیز صدق می‌کند که درمان در کشور مبدأ ممکن نیست. اما توجه داشته باشید که شرایط دریافت این مجوزها زیاد و گاهی مبهم هستند.
اجازه اقامت‌های اختیاری خطرناک‌تر و دشوارتر برای دریافت هستند، زیرا همان‌طور که از نامشان پیداست، «به اختیار فرماندار» صادر می‌شوند، یعنی بستگی به تصمیم او دارند. این بدان معناست که حتی اگر شرایط لازم را داشته باشید، فرماندار می‌تواند از صدور اجازه اقامت خودداری کند. اجازه اقامت کاری از نوع اختیاری است. داشتن شرایط لازم (حتی برای اجازه اقامت با حق کامل) به این معنا نیست که حتماً آن را دریافت خواهید کرد. همیشه خطر رد درخواست و صدور حکم اخراج وجود دارد. این روند را به‌تنهایی شروع نکنید؛ از انجمن‌های تخصصی در امور اجازه اقامت کمک بگیرید.