پناهندگی در صربستان

last update: July 2015

به اساس قانون شما اجازه دارید به هر اداره پولیس در سراسر صربستان تقاضای پناهندگی دهید. در بازداشتگاه (مراکز سلب آزادی)، در امتداد مرز و یا در صورت مواجه شدن با پولیس.

با این حال ، پولیس می تواند در عمل شما را نگهدارد تا تقاضای پناهندگی بدهید. اگر اینگونه اتقاق برای شما پیش آمد، بهتر خواهد بود که شما برای تداوم و ادامه آن به اداره پولیس مراجعه کنید و بگویید که شما میخواهید که اعلام پناهندگی کنید.

این حق شما است بدون کدام اتهام اعلام پناهندگی کنید! اگر پولیس برای رد اعلام پناهندگی شما پافشاری میکند، شما میتوانید با سازمان APC (مرکز حمایت پناهندگی) http://www.apc-cza.org/ تماس بگیرید. برای اطلاعات بیشتر به see Serbia [gt] contact مراجعه کنید، به اداره شان مراجعه کنید و نگرانی خود را مطرح کنید و شما اظهارات ایشان را دریافت خواهید نمود که پولیس نمیتواند مانع اعلام پناهندگی شما شود.

اگر این نخستین اقدام شما برای پناهندگی در صربستان باشد از شما اثر انگشت گرفته خواهد شد و از طرف اداره پولیس یک نامه برای شما داده می شود که مدت انقضای آن 72 ساعت می باشد. اثر انگشت که توسط اداره پولیس گرفته میشود در یک بانک اطلاعاتی ملی (دیتابس) ذخیر میشود و این بانک اطلاعاتی با تمام اداره های پولیس وصل میباشد. لذا اگر شما از یک اداره پولیس نامه 72 ساعته را دریافت نموده باشید، بعد 72 ساعت مدت اعتبار آن تمام می شود، شما ممکن اجازه نخواهید داشت که دوباره اعلام پناهندگی نمایید، چونکه اثر انگشت شما در اداره پولیس بالا می آید. لطفا بخاطر داشته باشید: این اثر انگشت شما سبب دیپورت شما از سایر کشورهای اتحادیه اروپا به صربستان نمیگردد، چون صربستان قانون دابلین را امضا نکرده است و عضو دابلین نمی باشد.

لطفا بخاطر داشته باشید زمانیکه شما در اداره پولیس صربستان اعلام پناهندگی می کنید، پروسیجر پناهندگی شما رسما آغاز نگردیده است. شما فقط نامه ای را دریافت کردید که 72 ساعت اعتبار دارد. این نامه potvrda o izraženoj nameri za traženje azila: ( اظهارنامه ی قصد اعلام پناهندگی ) می باشد. شما با این نامه قصد و اراده خود را برای پناهندگی نشان داده اید، نه اینکه روند رسمی پناهندگی را شروع کرده باشید. این نامه برای شما 72 ساعت مهلت میدهد که به یکی از مراکز پناهندگی مراجعه کنید، محل که شما ثبت شده اید شرایط برای شروع پناهندگی چگونه است زمانیکه شما به اداره پولیس میروید- شما شانس این را ندارید که انتخاب کنید که به کدام مرکز پناهندگی شما فرستاده شوید. شما خود تان به مرکز پناهندگی مراجعه کنید، البته با ترانسپورت و پول خود تان شما به مرکز پناهندگی میروید.

داشتن نامه 72 ساعته تنها این حق را به شما نمیدهد که به یکی از مراکز پناهندگی بروید، بلکه این حق را نیز به شما میدهد که توسط آن قانونی به هر هوتل که میخواهید بروید و اجاره بگیرید و کرایه قانونی آن را ( عین قیمتی که سایر افراد می پردازد) بپردازید. توسط این نامه شما خدمات صحی میتوانید مانند سایر افراد دریافت نمایید ( البته تنها زمانیکه مشکل صحی شما حاد یا اضطراری باشد. مانند نجات زندگی تان، که برای مهاجرین بدون اسناد ارایه میشود) با این نامه وسیله نقلیه موتر/ ماشین بدون راننده برای خود کرایه کنید، اگر از شما کرایه بالا مخواهند به پولیس زنگ بزنید، و غیره. با داشتن نامه 72 ساعته قدرت گشت و گذار شما در این کشور بالا میرود و حقوق شما را افزایش میدهد، حتی اگر شما اقدام برای مراجعه به یکی از مراکز پناهندگی و اقدام به پناهندگی نکرده باشید. با این حال اگر شما برای مراجعه به یکی از مراکز پناهندگی جدی و مصمم هستید، این بسیار اهمیت دارد که شما در مدت همین 72 ساعت به آنجا بروید، در غیر آن مدت اعتبار نامه 72 ساعته شما ختم میشود (شما دوباره بدون مدرک خواهید شد).

برای مشاهده توضیحات پروسیجر اعلام پناهندگی که چگونه شکل دارد، لینک های زیر را بیبینید:

برای معلومات به سایر زبانها لطفا به صفحه اصلی ما مراجعه کنید: www.azil.rs/http://

زمانیکه شما نامه 72 ساعته را دارا می باشید وضعیت شما قانونی می باشد و شما از بعضی حقوق برخوردار میشوید، این نامه یک کارت شناسایی نیست، شما زمانی کارت شناسایی دریافت می کنید که اولین مصاحبه خود را به عنوان پناهنده در یکی از مراکز پناهندگی سپری کرده باشید، این کار ماه ها طول می کشد. کارت شناسایی را که شما دریافت می کنید بنام کارت شناسایی پناهندگی می باشد، با این کارت شما را به عنوان پناهنده در صربستان می شناسند. با این کارت شناسایی شما اجازه دارید در تمام قلمرو صربستان تردد (سفر) داشته باشیید و شما می توانید با این کارت شناسایی پول که بنام شما انتقال داده میشود برداشت نمایید.

در اینجا (صربستان) برای افرادیکه بعنوان پناهنده به رسمیت شناخته می شود و یا حق حفاظت فرعی بدست می آورد، مقررات و یا قانونی وجود ندارد. زیرا هیچ سند و راهکاری برای ادغام وجود ندارد، افراد هیچ نوعی حمایتی را برای آموزش زبان، پیدا کردن مسکن (خانه)، شغل بدست نمی آورند، و یا از هیچ اداره دولتی کمکی دریافت نمی کنند. در نتیجه اکثر افرادیکه حق پناهندگی برای شان اعطا می گردد و یا از حق محافظت فرعی برخوردار می شوند صربستان را ترک می کنند. یک تعداد خیلی کم در مراکز پذیریش پناهجویان به نیابت دیگران زندگی میکنند.